நிலா முகிலன்: பூலோக சுவர்க்கம்

லவ்சான் நகர தெரு ஒன்று...

ஜெனீவாவிலிருந்து லவ்சான் நகருக்கு ஒரு மணி நேரப் பயணம். லவ்சான் ரயில் நிலையத்தில் இறங்கிய பொழுது புடவை கட்டிய ஒரு இந்தியப் பெண்ணை பார்த்தேன். சென்று பேசுவதற்குள் அவரது ஆண் நண்பரோ அல்லது கணவரோ உடன் வேகமாக சென்று விட்டார்.எதோ இந்தியப் பார்டிக்கு செல்லப்போகிறார் போலும் என நினைத்துக் கொண்டோம். அங்குள்ள அனைவரும் பிரெஞ்சு தான் பேசினார்கள். ஆங்கிலம் புரியவில்லை. பின்னர் நீண்ட நேரமாக முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்த ஒரு ஜோடியை, அவர்கள் முடித்ததும் அணுகி வழி கேட்க.. அவர்கள் அங்கிருந்து ஒன்றரை மைல் தொலைவில் இருப்பதாக சொல்லி வழிகாட்டினார்கள். அசதியாக இருந்தாலும், காலையில் கண்ட காட்சி மனதில் நிழலாட, நடக்க ஆரம்பித்தோம். சுமார் இருபது நிமிட நடைக்கு பின்னர் அந்த ஏரி வந்தது அதன் பெயர் லேக் அவ்ச்சி என சொன்னார்கள். நாங்கள் ஏரிக்கு செல்லும் முன்னர் அங்கிருந்த பூங்காவின் நீர் எழுச்சி காட்சியை சிறிது நேரம் கண்டு கழித்து விட்டு ஏரிக்கு சென்றோம். சாலைகளில் உள்ள மேடுகளும் பள்ளங்களும் அது மலைப்பகுதியில் அமைக்கப்பட்ட நகரம் என்பதை உணர்த்தின.

ஓல்ட் டவுன் எனப்படும் பழைய நகரம் ஒரு பழங்கால அழகான பிரமாண்டமான தேவாலயத்தை சுற்றியே அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அந்த தேவாலயத்திற்கு ஆயிரம் வயது என சொன்னார்கள்.

சுவிஸ், தான் ஒரு பூலோக சொர்க்கம் என நிரூபித்தது அங்கே. அந்த ஏரியும் தொலைவில் தெரியும் மலைகளும் அவ்வளவு அழகு.மூன்று தொடர் மலைகளின் மேலே லவ்சான் நகரம் அமைந்துள்ளது. அதன் பாதத்தில் ஜெனிவா ஏரி அமைந்து அந்த நகருக்கே அழகு சேர்க்கிறது.

லவ்சான் நகரின் அழகை இங்கிருக்கும் புகைப்படங்களே எடுத்து சொல்லும்.

எட்டரை மணிக்கு இருட்டும் நேரம் வரை லவ்சான் நகர ஏரியின் அழகை பருகிவிட்டு செல்ல மனம் இல்லாமல் கிளம்பி இரவு பத்து மணிக்கு பெர்ன் வந்து சேர்ந்தோம். அகோர பசி. அருகிருந்த பர்கர் கிங் உணவகத்தில் இரண்டு பர்கர்கள் வாங்கி கொண்டு எங்கள் அறைக்கு வந்து சேரும்போது மணி பதினொன்று.

மறுநாள் நாங்கள் செல்ல இருந்தது ஐரோப்பாவின் உச்சியான யுங் ப்ராவ் என்னும் வெள்ளை சொர்க்கம். அதன் கனவுகளிலேயே உறங்கிப்போனோம்.